حدیث دیگری از عشق

قصه آن دختررا میدانی؟

که از خودش تنفر داشت

و فقط یک نفر را دوست داشت

دلداده اش را

و با او چنین گفته بود

" اگر روزی قادر به دیدن باشم . حتی اگر برای یک لحظه بتوانم دنیا را ببینم . عروس حجله گاه تو خواهم شد ."

و چنین شد که آمد آن روزی که یک نفر پیدا شد که حاضر شود چشمهای خودش را به دختر نابینا بدهد.

و دختر آسمان را دید و زمین را

رودخانه ها و درخت ها را

آدمیان و پرنده ها را

و نفرت از روانش رخت بست

دلداه اش به دیدنش  اش به دیدنش آمد و یاد آور وعده ی دیرینشان شد : "بیا با من عروسی کن ، ببین سالهای سال منتظرت مانده ام "

دختر بر خود بلرزید و به زمزمه با خود گفت:"این چه بخت شومی است که مرا رها نمی کند ؟"

دلداه اش هم نابینا بود

و دختر قاطعانه جواب داد: "قادر به همسری با او نیست"

پسر سر به زیر افکند و گفت :"باشد من میروم اما از چشمهای من خوب نگه داری کن ..."

  و رفت.